Uitzending Gemist

Zorg aan huis

Nederlanders worden oud in eigen huis. De afgelopen jaren is de langdurige zorg fors gewijzigd. Minder bedden in verzorgingshuizen en GGZ-instellingen en meer zorg in de wijk. De gedroomde spil in het web? De wijkverpleegkundige. Een zelfstandig werkende verpleegkundige die vrij van dure zorgmanagers de regionale vraag in kaart brengt en regisseert. Een prachtidee, maar vanaf het allereerste begin kampen de kersverse wijkteams met structurele personeelstekorten. Thuiszorgorganisaties moeten nu al met regelmaat 'nee' verkopen aan nieuwe cliënten, terwijl de vraag naar personeel alleen maar toeneemt. De sector kampt met een slecht imago, aldus zorgverzekeraars. Jongeren zouden weinig trek hebben in wasbeurten en steunkousen. Maar dat lijkt slechts een deel van het verhaal. Jonge verpleegkundigen beschrijven hoe onvoorbereid ze eigenlijk waren op de realiteit van het vak. Naast het uitvoeren van de medische handelingen, hebben zij ook de dagelijkse leiding over onderbemande teams, waarin het ziekteverzuim hoog is. Het zelfsturende karakter houdt ook in dat zij verantwoordelijk zijn voor het correct verantwoorden van de geleverde zorg aan zorgverzekeraars. Werkdagen van 13 uur, waarin tussen de administratieve beslommeringen door, ook nog intensieve stervensbegeleiding moet worden geleverd zijn geen uitzondering. Dat alles roept vragen op over hoe doordacht dit systeem eigenlijk is ingevoerd. Is er onderzoek gedaan of de groeiende groep thuiswonende ouderen wel opgevangen kan worden door het beperkte aantal wijkverpleegkundigen? Wordt er genoeg gedaan om de broodnodige verpleegkundigen op te leiden zodat die het ontstane gat in de zorg kunnen dichten? Zijn er andere oplossingen te vinden om de zorg aan huis goed op te vangen?

Bron: KRO-NCRV en NCRV