Uitzending Gemist

Woorden van troost

Mensen die een groot verlies lijden weten het als geen ander. Er zijn geen woorden voor en toch is de behoefte aan woorden groot. Mensen die een groot verlies lijden weten het als geen ander. Er zijn geen woorden voor en toch is de behoefte aan woorden groot. ‘Als iets ongenoemd blijft, is het absurd. Als ergens geen woorden voor zijn valt er niet mee te leven’, zegt dichter / theoloog Hans Bouma. In Kruispunt drie bijzondere verhalen van mensen die een groot verlies leden en woorden die hen houvast boden. Rouwadvertentie Carlo Leget, docent Zorgethiek aan de Universiteit van Tilburg, knipte twintig jaar geleden een rouwadvertentie uit die hem trof als een mokerslag. De advertentie was voor Timmie, een enig kind, dat herdacht werd met een gedicht van Ida Gerhardt. Kruispunt zocht en vond de ouders van Timmie en zij vertellen het ontroerende verhaal achter deze advertentie en de woorden van Ida Gerhardt. Troost bieden Hans Bouma schreef op verzoek een gedicht voor een meisje dat hij niet kende. Chantal, heette ze. En ze stierf op 6-jarige leeftijd. Voor de ouders van Chantal was dit gedicht een groot geschenk. Zij lieten het in glas graveren en koesteren het in hun woonkamer. Dat haar naam in een gedicht terecht is gekomen biedt hen troost. Woorden geven aan verlies De dood van haar vader zwiepte Daan Westerink, toen 32, van haar benen. Haar moeder was al lang daarvoor overleden. Westerink schreef het boek dat ze zelf had willen lezen en gaf zo zelf woorden aan haar verlies. In Kruispunt keert ze terug naar Twente en bezoekt haar vroegere ouderlijk huis. Troostende rol Drie verhalen van mensen wier leven radicaal veranderd is door een groot verlies. Maar ook drie verhalen waarin woorden een troostende rol spelen. De verhalen uit deze uitzending komen uit de bundel:

Bron: KRO-NCRV