Uitzending Gemist

Bekijk op NPO

Bangladesh

We spreken Lien en Rob Jongkees: zij zijn in 2007 naar Bangladesh verhuisd om daar ontwikkelings- en zendingswerk te gaan doen. Lien werkt bij een organisatie die de brandveiligheid van kledingfabrieken controleert. Ze hebben ervoor gekozen om in Bangladesh hun eigen geld te verdienen en daarnaast in privé en werk het christen-zijn uit te dragen. Sinds 2013 zijn er regelmatig moorden door islamitische militanten, met machetes en messen. Bangladesh was tot dan toe ontzettend veilig. Een paar weken geleden werden op een kilometer van Lien en Rob negentien buitenlanders vermoord in een tentje waar ze zelf ook komen. Staat hun keuze voor dit land onder druk? Antje Oosterkamp: Antje is oncologisch chirurg. Zij is nu vier jaar in Bangladesh en voelde zich geroepen om er heen te gaan. Antje is vrijgezel; dat ik geen man en kinderen heb was een gepasseerd station. Het is nooit helemaal weg, maar dat speelde hier niet zo mee. Het is nu ook echt een voordeel; Vrienden, collega's en gemeenschap gaat hier samen en dat is makkelijker zonder man en kinderen. Broeder Guillaume: 'Al voor ik ging studeren had ik als protestant kennisgemaakt met de Benedictijnen. Ik was diep onder de indruk van de gemeenschap en later ben ik bij Taizé ingetreden. Ik was 23/24. Je weet niet wat je doet, het gebeurde vanuit enthousiasme. Bangladesh is een heel bijzonder land. Je moet er veel incasseren, maar het is ook prachtig. We leven heel erg eenvoudig, er is geen buitenlander die zo leeft. Maar in het begin was het nog radicaler. De armen waren toen nog armer en wij hadden dus ook totaal geen privacy en qua eten, ik mag het geen honger noemen, denk ik. Daardoor heb ik wel echt een beetje van de armen kunnen begrijpen.'

Bron: EO