Nederlandse korte film uit 2009 van Michiel Doekes. Met Jeroen Spitzenberger en Ilse Heus. Aan de hand van een spannend verhaal stelt deze film de vraag of je in staat bent bepaalde karaktereigenschappen van jezelf te veranderen of dat je moet accepteren wie je bent en je moet neerleggen bij je eigen onvolkomenheden. Geïnspireerd door een citaat van Immanuel Kant: 'De tevredenheid met het eigen bestaan is geen oorspronkelijk bezit.' Het verhaal gaat over Luuk en Inez. Ze kennen elkaar nog maar net als twee ongure types Inez op straat betasten. Luuk durft niets te doen en worstelt jaren daarna nog steeds met het gevoel een lafaard te zijn. Hij heeft geregeld fantasieën over wat hij had willen doen om Inez te beschermen. Hij moet en zal bewijzen dat hij een echte man is en daagt zichzelf uit om de hoge brug waar hij iedere dag langs rijdt te beklimmen. Maar durft hij dit eigenlijk wel?